تقدیر


چه شبها و  چه روزایی  بیادت من دعا کردم
 
شدم مدهوش در یادت  تو را با خود صدا کردم
 
                                      کمی می خوردم و گاهی دو صد دود و دمان کردم
                                      من آن راهی که رفتم را دوباره باز گو کردم
 
گهی خوشحال از بودن  گهی غمدار از این کردار
گهی بی خود ز خود بودن گهی با خود صفا کردم
 
                                        نمیدانم چه تقدیریست   کجایش اشتباه کردم
                                        محبت کردم و آخر جدایی دست و پا کردم  !
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد